به نقل از «فرارو»

گنده‌لات‌ها را بی‌خیال؛ بچه‌سوسول‌ها را بچسبید!

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۵۰۰۵۰۱

امیر هاشمی مقدم‌؛ خبر شگفت‌انگیز و اسف‌بار است: اسماعیل کشاورز، قهرمان ارومیه‌ای بین‌المللی کاراته، به کردستان عراق دعوت می‌شود تا در آیین گشایش باشگاه کاراته شرکت کند. اما پس از چند روز بی‌خبری، به خانواده‌اش زنگ زده و می‌گوید در بازداشت نیروهای امنیتی کردستان است. یک ماه بعد بالاخره خانواده‌اش موفق می‌شوند او را به مدت سه دقیقه ببینند؛ آن هم در حالی‌که زیر شکنجه نیروهای امنیتی کردستان، همه صورتش کبود، سرش شکسته و پلکهای چشمانش پاره شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کافی است جستجویی ساده انجام دهیم تا دریابیم شرایط مشابه بسیاری را ایرانیان در کشورهای کوچک همسایه تجربه می‌کنند. دقت کنید که سخن از شرایط ایرانیان در کشورهای گنده‌لات به میان نمی‌آوریم؛ بلکه سخن از کشورهای کوچک و ضعیف است.

اکنون چندصد ایرانی در زندانهای قرون وسطایی ترکمنستان به جرم ورود اشتباهی قایق‌شان به آبهای ترکمنستان (که بیشتر اینها از ترکمنهای ایرانی هستند) و یا همراه داشتن قرص استامینوفن و متادون در تریلی ترانزیتی‌شان، به زندان‌های درازمدت محکوم شده‌اند.

بیشتر این افراد پس از دستگیری، همه دارایی‌شان به سود دولت ترکمنستان مصادره شده است. هزینه‌های زندان این افراد را هم خانواده‌های‌شان باید بپردازند؛ آن هم در حالی‌که برخی از زندانهای این کشور (همچون زندانی ماری) آنچنان شرایط ناگواری دارد که برخی از زندانیان ایرانی در آنجا مرده‌اند. این همان ترکمنستانی است که تا دو سده پیش بخشی از ایران بود که به اشغال شوروی در آمد و پس از استقلال، کمکهای مادی بسیاری از ایران دریافت کرد.

از سوی دیگر، سالانه چندصد هزار گردشگر ایرانی به جمهوری آذربایجان سفر می‌کنند؛ اما بسیاری از اینان با خاطرات ناخوشایند به کشور باز می‌گردند. پلیس آذربایجان به بهانه‌های بیهوده، گردشگران ایرانی، به‌ویژه آنهایی که با خودروی شخصی رفته باشند را جریمه‌های سنگینی می‌کند.

همچنین بر پایه گفته‌های رئیس انجمن ایرانیان ساکن جمهوری آذربایجان، از هفتاد درصد ایرانیانی که از گمرک آستارا به آذربایجان می‌روند، به بهانه‌های گوناگون پول اضافی یا همان رشوه دریافت شده است. در کنار اینها، در کتابهای درسی و غیردرسی تاریخ و جغرافیا و ادبیات آذربایجان، ایران را یک کشور متجاوز در درازای تاریخ معرفی می‌کنند که اکنون هم بخش زیادی از خاک جمهوری آذربایجان (استانهای آذری‌نشین) را اشغال کرده است.

از همین رو است که نسل جوان این کشور به شدت از ایران و ایرانیان «متجاوز» نفرت دارند. دست‌کم نگارنده چندین تجربه شخصی در این زمینه دارد. اینها در حالی است که این کشور تا دو سده پیش بر پایه همه اسناد و نقشه‌های بین‌المللی، بخشی از ایران بود که به اشغال شوروی در آمد و دست آخر، کمتر از سی سال پیش به‌عنوان یک کشور مستقل، به رسمیت شناخته شد. اکنون نه تنها به خاک ما چشم دارد، که میراث معنوی و ناملموس ایران را نیز به نام خود ثبت می‌کند و نشانه‌های فرهنگ ایرانی و زبان فارسی (همچون کاشی‌های چهارصدساله آرامگاه نظامی) را ویران می‌سازد.

امارات که تا نیم‌سده پیش هنوز یک کشور نشده بود، اکنون نه تنها سرمایه سرمایه‌داران ایرانی را به خود کشانده، بلکه همان سرمایه‌داران را به شیوه‌های گوناگون، خوار و کوچک می‌شمارد. از انگشت‌نگاری گردشگران ایرانی یا باز گرداندن‌شان از فرودگاه به ایران بگذریم.

این چند نمونه، دست‌کم کشورهایی به رسمیت شناخته‌شده توسط نهادهای بین‌المللی است. اکنون کردستان عراق که هنوز نتوانسته با همکاری امریکا و اسرائیل کشوری مستقل شود، و البته تا دوره صفوی بخشی جدایی‌ناپذیر از ایران بود و از آن زمان نیز همیشه در برهه‌های حساس، چشم به راه همکاری و همیاری ایران و ایرانیان داشت، به این جمع افزوده شده است و اینگونه با ایرانیان برخورد می‌کند.

دستگاه‌های دیپلماتیک ما هم هنوز واکنش جدی‌ای به این رویداد نشان نداده‌اند؛ همانگونه که واکنش جدی به زندانی شدن ایرانیان در ترکمنستان، رشوه‌گیری‌های گسترده از ایرانیان در جمهوری آذربایجان و برخوردهای خوارکننده با ایرانیان در امارات هم نشان نداده‌اند. اینها آیا با مفهوم «ایران مقتدر» که مدام از زبان مسئولین نظام می‌شنویم، همخوانی دارد؟ «ایرانی سربلند» که بیشتر اشاره‌اش به شهروندان ایرانی بود را سالها است در صف‌های دراز و شبانه پشت درب سفارتخانه‌های کشورهای متوسط (و نه ابرقدرت) همچون هند و چین و...، بی‌ارزش شدن گذرنامه ایرانی و... دیدیم.

اینکه چرا ایرانیان به روزی افتادند که برای یک گردش ساده باید به کشورهایی همچون آذربایجان و امارات بروند و این همه خوار و کوچک شوند، بیرون از هدف این نوشتار است. اما دست‌کم دلخوش به «ایران مقتدر»ی بودیم که بیشتر اشاره‌اش به دستگاه حکمرانی کشور بود.

هنوز امیدواریم که نشانه‌ها دروغ گفته باشند و دستگاه دیپلماسی‌مان بالاخره تکانی به خود داده و با قدرت از حقوق ایرانیان، دست‌کم در برابر کشورها یا سرزمینهای کوچکی که بیشترشان تا چندی پیش زیر حاکمیت ایران بودند، پشتیبانی کند. اینها واقعا مهمتر است از شاخ و شانه کشیدن برای گنده‌لات‌هایی همچون امریکا و انگلیس. هم مهمتر است و هم بیشتر به چشم ما شهروندان می‌آید.

منبع: فرارو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۵۰۰۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اولین اثر آذرنگاری ایران رونمایی شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی رویداد، مراسم رونمایی از تابلوی هنری آذرنگاری، اثر هنرمند ایرانی، احد سعدی عصر جمعه ۸ اردیبهشت‌ ۱۴٠۳ با حضور جمعی از فعالان عرصه هنرهای تجسمی، تنی چند از مسؤولان و علاقمندان و هنردوستان برای نخستین بار در هتل استقلال رونمایی شد.

در این مراسم محمدرضا مجیدی دبیرکل اتحادیه پارلمان‌های آسیایی APA و مدیرعامل انجمن ایرانی همکاری با یونسکو گفت: حضور هنرمندانی، چون احد سعدی با بیش از یک‌ربع قرن تلاش هنری در سطح اول هنرهای تجسمی جهان، در کشور خودش ایران آن‌هم پس از سال‌ها فعالیت در خارج از کشور جای مباهات و خرسندی دارد. احد سعدی در سطح اول جامعه هنری ۱۷ کشور جهان فعالیت داشته است.

وی بیان کرد: از طریق 2 تن از مسؤولان کنسولگری ایران با این هنرمند آشنا و پس از مشاهده آثار وی به این نتیجه رسیدم که ضمن ثبت ملی، این اثر باید در ایران رونمایی شود.

مجیدی در ادامه تاکید کرد: سبک آذرنگاری که استایل و امضای ویژه و منحصر به‌فرد احد سعدی است کمتر از ربع قرن پیشینه فعالیت در ایران دارد و حضور وی و هنرمندان ایرانی چون او که نام ایران را در عرصه‌های بین‌المللی درخشان ساخته‌اند، بسیار غرورآفرین است.

دبیرکل اتحادیه پارلمان‌های آسیایی APA با تاکید بر اینکه هنر آذرنگاری باید هر چه سریع‌تر ثبت ملی شود، تصریح کرد: آذرنگاری گرچه بدیع و مهجور است، اما ریشه در تاریخ کشور ما دارد و به پیشنیه تاریخی ایران کهن برمی‌گردد. این سبک گونه‌ای از هنرهای تجسمی است و باید در هنرستان‌ها و دانشگاه‌های ایرانی وارد شده تا از دست نرود.

مدیرعامل انجمن ایرانی همکاری با یونسکو با اشاره به اثر «چالش سیمرغ» اظهار کرد: محتوی این اثر کاملا بومی و منطبق با ادبیات کلاسیک و ریشه در افسانه‌های کهن کشور دارد و با الهام از آثار عطار نیشابوری خلق شده است.

وی تاکید کرد: امیدوارم پس از ثبت ملی این اثر از سوی سازمان جهانی یونسکو نیز این اثر به نام ایران به ثبت جهانی برسد.

در ادامه این مراسم، احد سعیدی، خالق «چالش سیمرغ» گفت: در نهاد همه ما انسان‌ها حالات و درونیات متعدد و متفاوتی وجود دارد، اگر تعداد این حالات درونی بشر عدد ۳٠ باشد سی‌امین کنش، رفتار و حالت انسانی عشق است و جهان بدون عشق غیرقابل تحمل می‌شود. در این اثر نیز سعی کردم سیمرغ را که هر یک مترتب کنشی بشری است، تصویر کنم.

وی بیان کرد: امید دارم مرغ سی‌ام در آسمان زندگی یکایک شما عزیزان به پرواز درآید و امیددارم این سبک آذرنگاری هر چه سریعتر در جهان با نام ایران ثبت شود.

در پایان این مراسم از تابلو آذرنگاری «چالش سیمرغ» رونمایی شد و محمدرضا عمرانی در سخنانی گفت: با توجه به اینکه این هنرمند گرامی در خارج از ایران زندگی می‌کند، تمام تلاشم این بود که این اثر فاخر ایرانی حتما در کشورمان رونمایی شود. واقعیت این است که برای ثبت ملی و جهانی رونمایی از اثر در داخل ایران، بسیار حائز اهمیت بود و خب به طبع این رونمایی هزینه‌هایی داشت. لذا با توجه به علاقه‌ام به هنرهای تجسمی و همچنین اثر منحصر بفرد احد سعدی به عنوان حامی وارد این جریان شدم.

کد خبر 6090029